به گزارش قدس آنلاین، فصل چهارم مجموعه تلویزیونی «اقیانوس آرام» به کارگردانی هادی نعمت الهی و رضا محبی از ۱۱ تیرماه روی آنتن شبکه دو سیما رفته است. برنامه‌ای ترکیبی که از استندآپ، فوکوس گروپ و جلسات کارگاهی شکل گرفته و یک فضای صمیمانه را برای مخاطب نوجوان تلویزیون خلق کرده است. «اقیانوس آرام» با محور قرار دادن نوجوان‌ها تلاش می‌کند به دغدغه‌های هویتی آنها پاسخ دهد و با بازگو کردن تجربیات نوجوانی افراد موفق، به انتقال تجربه کمک کند. احسان عبدی‌پور،کوروش سلیمانی، سید امیر موسوی، احسان رضایی، وحید فرجی و منصوره مصطفی زاده مهمانان «اقیانوس آرام» تا این لحظه از پخش برنامه بوده‌اند. گفتگوهای میان مهمان و نوجوانان حاضر در استودیوی «اقیانوس آرام»، در فضایی خودمانی می‌گذرد و مهمانان در مورد لحظات مهم و نقاط عطف زندگی‌شان با بچه‌ها گفتگو می‌کنند و تجارب خود را با آنها به اشتراک می‌گذارند. به بهانه پخش ۶ قسمت از «اقیانوس آرام»، با هادی نعمت الهی تهیه کننده و کارگردان این برنامه به گفتگو نشسته‌ایم.
درباره حس و حال و فضای طراحی شده در فصل جدید برنامه «اقیانوس آرام» بفرمایید.
فصل اول برنامه اقیانوس آرام رویکردی مذهبی داشت و در حال و هوای اربعین می‌گذشت. در فصل‌های بعدی این برنامه طبق آنچه طراحان برنامه مد نظر داشتند به سمت موضوعاتی نظیر سبک زندگی، انتخاب‌ها، آینده نوجوانان و... رفته و رویکردی اجتماعی به خود گرفت. به طور کلی «اقیانوس آرام» برنامه‌ای است در راستای انتقال تجربه به نوجوانان که تعمدا در فضایی ساده صمیمانه و بی‌تکلف افراد و چهره‌هایی را به بچه‌ها معرفی می‌کند که برای مسیر زندگی‌شان هدفی داشته‌اند و و این هدف با دستاوردهایی همراه بوده است. این دستاوردهای لزوما موفقیت‌آمیز نیستند و مهم‌ترین شاخصه مهمانان ما این است که آنها به لحاظ اخلاقی در دسته به اصطلاح آدم حسابی‌ها قرار دارند و مسیری را از بین پیروزی‌ها و شکست و تجربه‌ها طی کرده‌اند و حالا حرفی برای نوجوانان دارند. این حرف می‌تواند چراغ راهی باشد برای نوجوانان که مسیر آینده‌شان را که قرار است وارد فضای جدی‌تری شوند بهتر طراحی کنند.
فصل‌های قبلی این برنامه با استقبال مخاطبین مخصوصا نوجوانان روبرو شد. بازخوردها، انتقادات و پیشنهاداتی که از مخاطب در فصل قبل گرفتید چقدر در ساخت سری جدید این برنامه اثر گذار بوده است؟
در طراحی ساختار فصل جدید سعی کردیم خلاقانه‌تر عمل کنیم. از ترکیب استندآپ، فوکوس گروپ و جلسات کارگاهی استفاده کرده و به فضایی صمیمانه و غیرآکادمیک رسیدیم. گفتگوهای برنامه کاملا در فضایی خودمانی می‌گذرد و مهمانان در مورد لحظات مهم زندگی‌شان برای بچه ها حرف می‌زنند و تجارب خود را با آنها به اشتراک می‌گذارند و میزبانان برنامه می‌توانند پرسش‌هایشان را درباره آن لحظات و موفقیت‌ها مطرح کنند. نوجوانان می‌توانند انتخاب‌های مهمانان را بررسی کنند که آیا انتخاب‌های خوبی بوده است یا نه؟ و موفقیت‌های و راه‌های میان‌بری که داشته‌اند را بدانند. طراحی کلی برنامه در فصل چهارم به این شکل بوده است و خوشبختانه مخاطبان برنامه را دوست داشته‌اند و حتی مخاطبان از حیطه مخاطبی که ما تعریف کرده بودیم فراتر رفته و بزرگسالان نیز جزو مخاطبان «اقیانوس آرام» شده‌اند.
توجه ما به خواسته‌های نوجوانانی بود که میل به توسعه و رشد و تعالی را دارند. این رشد و توسعه هم جنبه کیفی دارد و هم کمی، هم مادی است وهم معنوی. نوجوانان مشتاقند بدانند یک کارخانه‌دار، استاد فلسفه، جهانگرد، روحانی، دانشجوی موفق و... چطور به این موفقیت‌ها دست یافته. این یک فرم جذاب و تازه بود که در فصل چهارم به آن توجه داشتیم. البته ذکر این نکته هم لازم است که وقتی شما ترکیبی برنده و فرمی موفق در دست دارید کافی است فقط آن را روتوش کرده و ضعف‌ها آن را برطرف کنید و این کاری بود که ما در این فصل انجام دادیم.
«اقیانوس آرام» برنامه‌ای شبیه تاک‌شوهاست و مهمان برنامه نقش اصلی را در آن اجرا می‌کند. از نحوه انتخاب مهمانان برنامه بگویید و اینکه انتخاب آنها بر چه مبنایی بوده است؟
مهمانان در تیم سردبیری انتخاب می‌شوند و پیش از ضبط درباره قصه زندگی‌شان با آنها صحبت می‌کنیم و نقاط فراز و فرود و تعلیق‌ها برای مطرح کردن در برنامه انتخاب می‌شوند. از مهمانان می‌خواهیم که لحنی صمیمانه داشته و خود واقعی‌شان باشند. طبیعی است که خلاصه کردن تجارب رو رویدادهای یک زندگی در برنامه‌ای نهایتا ۴۵ دقیقه‌ای کار ساده‌ای نیست. در حین ضبط برنامه نیز مکررا برنامه کات می‌شود و بحث‌ها و صحبت‌ها روتوش یا هدایت می‌شوند. برای‌مان مهم است که چه مباحث و تجاربی در برنامه مطرح شود که مورد علاقه و نیاز نوجوانان باشد.
دکور فصل چهارم کوچک‌تر از فصل قبلی است و تعداد نوجوانان هم نسبت به فصل پیش کمتر شده. دلیل این کار چه بوده؟
به لحاظ موقعیتی که کرونا در جامعه ایجاد کرده لازم بود محتاطانه‌تر عمل کنیم. به همین دلیل از تعداد نوجوانان کم کردیم. ضمن اینکه با چالش بودجه هم مواجه بودیم. بودجه ما شبیه به فصل‌های پیش بود اما هزینه‌ها چند برابر شده بود. البته اینطور نیست که اگر بودجه بالاتری داشتیم برنامه را با تجمل می‌ساختیم و مثلا دکوری باشکوه و به اصطلاح بیگ پروداکشن انتخاب می‌کردیم. روح کلی این برنامه با سادگی و صمیمانه بودن همراه است و باید دکور برنامه هم به همین صورت می‌بود. نوجوانان برنامه در واقع میزبانان آن هستند و قرار است در گفتگوها با مهمانان همراه شده و پرسش مطرح کنند و ... به همین خاطر حضور بیش از بیست و چند نوجوان لازم نبود چون امکان اینکه تعداد بیشتری درگیر بحث و گفتگو شوند وجود نداشت.
اتاق فکر «اقیانوس آرام» از چه افرادی تشکیل می‌شود؟
اتاق فکر برنامه از مجموعه افرادی تشکیل شده که به نوجوانان کمک کنند در مسیر سعادت، توسعه مادی و معنوی زندگی‌شان قرار گیرند. بنابراین در این اتاق فکر از اساتید اخلاق، اساتید دانشگاه، کارشناسان حوزه رسانه، روانشناس اجتماعی و فردی، دوستان و همکارانی که دغدغه نوجوانان را دارند و حتی خود نوجوانان بهره می‌بریم.
معیار انتخاب نوجوانان حاضر در برنامه که به نوعی میزبان هستند چه بوده است؟
در این فصل با بیش از ۲۰۰ نوجوان مصاحبه داشتیم تا به ترکیب ۳۰ نفره‌ای که می‌بینید رسیده‌ایم. در حین گپ و گفت‌های‌مان به این توجه داشتیم که آیا این نوجوان دغدغه‌ای دارد؟ چقدر به آینده فکر می‌کند و تا کجا حاضر است برای رسیدن به خواسته‌هایش تلاش کند؟ یا اینکه فقط به این فکر می‌کند که در قاب تلویزیون دیده شود؟ با آنها درباره دیدشان به زندگی و فلسفه آن، باورها و اعتقادات‌شان و کشور، خودشان و خانواده‌شان، صحبت می‌کنیم و در نهایت نوجوانانی انتخاب می‌شوند که برای آینده خود برنامه‌ای دارند و مایل به استفاده از تجارب دیگران و شناختن افراد موفق و موثر هستند.
لطفا صحبت پایانی خودتان را بفرمایید.
«اقیانوس آرام» یک جریان بی ادعای تربیتی/رسانه‌ای است که به شدت خلا آن برای نوجوانان حس می‌شود. این خلا در خانواده‌ها که این‌روزها درگیر مشغله و تک‌فرزندی و فشارهای اقتصادی هستند، مدرسه که خانه دوم نوجوانان است اما در معرفی الگوها و چهره‌ها نقش چندانی ندارد و رسانه ملی که کم‌کم در مقابل جذابیت‌های شبکه‌های اجتماعی نقشش کم‌رنگ شده به شدت حس دیده می‌شود. بالاخره باید جایی باشد که دست نوجوان را بگیرد و به او بگوید تو انسان خیلی مهمی هستی و آینده‌ات برای ما و جامعه خیلی اهمیت دارد و باید چیزهایی را یاد بگیری و برای آینده‌ات بسیار اهمیت قائل شوی و مسئولیت پذیر باشید. اگر «اقیانوس آرام» به همین کارکرد برسد جای شکر و تقدیر دارد. اگر به شعر تیتراژ آخر برنامه توجه کنید خواهید دید که ما در عین حال که برنامه را در محیطی با اعتقادات مذهبی و معنوی جلو می‌بریم اما حواس‌مان به بازیگوشی نوجوانان و علاقمندی‌های نوجوانان بوده است. امیدواریم جایی در بین چند میلیون نوجوان کشور داشته باشیم و به آنها در یافتن مسیر درست زندگی با لحنی صمیمانه و خودمانی کمک کنیم.
انتهای پیام/
منبع: فارس
نظر شما